Recenzja - znowu...

Na portalu Poltergeist pojawiła się recenzja...
Daje do myślenia.
W fantasy tak trwale zakorzeniła się czarno-biała wizja świata, że historia o ludziach bez dzielenia przez autora na złych i dobrych - przechodzi  niezrozumiana...
A może to nie fantasy?
Może całe pokolenie młodsze ode mnie nie nabrało nawyku analizowania opowieści.
W czasach mojego dzieciństwa propaganda polityczna była jasno oznaczona, nierzadko czerwonym transparentem. Nawet jak ktoś nie czytał, to wiedział, że to na czerwonym - to głos polityki...
A do polityki czyli PZPR wszyscy mieli stosunek dość luźny.
Autorzy bawili się w kotka i myszkę z cenzurą, władza gadała swoje a lud roboczy przymrużał oczy... i opowiadał kawały o partii.
Aluzja, ukryty żart, gra półsłówek i zabawa znaczeniami były w powszechnym użyciu i szary obywatel chcąc nie chcąc trenował krytyczny stosunek do tego, co dostawał "z góry". I wszyscy mieli na to czas.
Dzisiaj nikt nie bawi się w czystą informację, nikt nie daje czasu na interpretowanie czegokolwiek.
Zamiast danych do samodzielnego odczytania są gotowe hasła propagandowe.
Ludzie dostają jasny przekaz: myślisz tak, to jesteś z nami, myślisz inaczej niż my - jesteś wrogiem. Myslisz samodzielnie - jesteś wrogiem dla wszystkich.
A to wszystko w wielkim tempie...
No to i nawyk zastanawiania się zanika. Jak przygoda - to tylko w jednym typie... Jedni są całkiem źli, no to ci przeciwni - dobrzy.
Smutne.
Nie, żebym akurat tego recenzenta widział jako czysty przykład tych wszystkich zjawisk. On po prostu podsunął mi pewną obserwację ogólną.
Ale i tak będę pisał po swojemu...
Bo człowiek nie jest dobry ani zły od początku swojego życia. My wszyscy po prostu dokonujemy złych lub dobrych wyborów... a one zostawiają ślad.